‘Where The Wild Things Are’ ή το πιο διάσημο παραμύθι που δεν κυκλοφόρησε ποτέ στα ελληνικά

Πρώτο παιδικό παραμύθι στις προτιμήσεις στο goodreads και με πάνω απο 19 εκατομμύρια πωλήσεις από το 1963, ένα βιβλίο που δυστυχώς δεν έχει μεταφραστεί στα Ελληνικά ακόμη [1,2]. Ο λόγος για το Where The Wild Things Are του Maurice Sendak. Ένα βιβλίο που ο πρώην Αμερικανός Πρόεδρος, Μπαράκ Ομπάμα, διάλεξε να διαβάσει το Πάσχα του 2016 στους λιλιπούτειους φίλους του δηλώνοντας μάλιστα οτι αποτελεί το αγαπημένο του. Μια βραδιά από τη ζωή ενός ατίθασου αγοριού, του Max, ξεδιπλώνεται σε λιγότερες από 10 προτάσεις και μαζί ο συγγραφέας και εικονογράφος βουτάει στα παιδικά του χρόνια και ανακαλεί μνήμες από το μεγάλωμα του σε μια φτωχή Εβραϊκή οικογένεια της Νέας Υορκης, της οποίας τα μέλη έγιναν καρικατούρες και μεταμορφώθηκαν στα άγρια πλάσματα του βιβλίου του.

Ο Max κάνει τις σκανταλιές του ντυμένος άσπρος λύκος όταν η μητέρα του τον αποκαλεί ‘άγριο πλάσμα’ και εκείνος της αντιλέγει ‘Θα σε φάω’. Η τιμωρία του για την αυθάδεια και την ανυπακοή του είναι να πάει για ύπνο χωρίς βραδινό. Τότε, το δωμάτιο του Max αλλάζει σε δάσος και σε λίγο το μικρό αγόρι βρίσκεται σε μια βάρκα η οποία φτάνει στον τόπο των άγριων πλασμάτων. Τα άγρια πλάσματα φοβούνται και μαγεύονται από τον Max και χωρίς δισταγμό τον ανακηρύσσουν βασιλιά τους. Παρά τον αρχικό του ενθουσιασμό, το αγόρι γρήγορα κουράζεται και διατάζει τα άγρια πλάσματα να κοιμηθούν χωρίς βραδινό. Το μόνο που ήθελε ήταν να βρεθεί πάλι εκεί που τον αγαπούν πιο πολύ. Οπότε η ιστορία τελειώνει με τον μικρό ήρωα να βρίσκεται πίσω στο δωμάτιο του και να τον περιμένει ένα πιάτο με φαγητό… ακόμη ζεστό.

Κριτικοί, καλλιτέχνες, δάσκαλοι, ψυχολόγοι έχουν επαινήσει και ασχοληθεί εκτεταμένα με τον παρόν βιβλίο παρά τις αρχικές αρνητικές κριτικές που αυτό εισέπραξε. Το γεγονός οτι το βιβλίο δανείζονταν και διαβάζονταν ασταμάτητα από μικρούς αναγνώστες ήταν η καλύτερη απόδειξη οτι κάτι αληθινό είχε να πει. Ο Sendak μιλάει για το θυμό που τα παιδιά μπορεί κάποιες φορές να νιώσουν απέναντι στην μάνα όταν αυτή επιβάλλει κανόνες ενώ δείχνει συνάμα πως αυτή η δύναμη του θυμού μετουσιώνεται σε φαντασία, ονειροπόληση και τελικά τέχνη. Ο ψυχαναλύτης Richard Gottlieb γράφει οτι “η γοητεία του έργου έγκειται στο γεγονός οτι τα παιδιά δεν μπορούν ή δεν επιθυμούν να εκφραστούν για αυτές τις καταστάσεις με λόγια και ότι οι ενήλικες έχουν ξεχάσει ή δεν θέλουν να μάθουν γι’αυτές” [3]. Το 2009 κυκλοφόρησε η διασκευασμένη ταινία με ελληνικό τίτλο Στη Χώρα των Μαγικών Πλασμάτων η οποία ωστόσο δίχασε κοινό και κριτικούς και έλαβε ανάμεικτες κριτικές.

[1] https://www.goodreads.com/list/show/621.Best_children_s_books_EVER

[2] http://articles.latimes.com/2009/oct/16/entertainment/et-wild-things16

[3] https://thepsychologist.bps.org.uk/volume-22/edition-10/eye-fiction-where-wild-things-are

Advertisement